czwartek, 11 lutego 2016

Czego komornik nie może zająć?



Jakich rzeczy komornik sądowy nie może zajmować? Czy komornik w ramach egzekucji komorniczej może zająć wszystkie pieniądze zgromadzone na koncie bankowym? Jaka część wynagrodzenia za pracę podlega egzekucji?

Egzekucja komornicza z konta bankowego

Najczęściej stosowanym i skutecznym sposobem egzekucji jest zajęcie rachunku bankowego należącego do dłużnika. Konto bankowe będzie pierwszą rzeczą, którą będzie się starał namierzyć komornik. Jest to dość proste, ponieważ do założenia konta bankowego konieczne jest okazanie dowodu osobistego oraz rejestracja numeru PESEL.


Jednak komornik prowadzący egzekucję komorniczą nie może zająć wszystkich pieniędzy znajdujących się na rachunku. Jeżeli środki pieniężne znajdują się na rachunku oszczędnościowym, oszczędnościowo-rozliczeniowym lub rachunku terminowym, lokacie oszczędnościowej, to niezależnie od liczby zawartych umów, są wolne od zajęcia do wysokości trzykrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, bez wypłat nagród z zysku. Wysokość tego wynagrodzenia określa informacja ogłaszana jest przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za okres bezpośrednio poprzedzający dzień wystawienia tytułu wykonawczego. Tutaj jednak trzeba dodać, że wierzytelności z rachunku bankowego stanowiące wkład oszczędnościowy podlegają egzekucji na zaspokojenie alimentów w pełnej wysokości.

Zajęcie wynagrodzenia za pracę

Komornik nie może zająć dłużnikowi całego wynagrodzenia za pracę. Najwięcej można zająć w przypadku egzekucji alimentów, ponieważ komornik może potrącić pracownikowi na ten cel z pensji do 60% wynagrodzenia po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Zajęciu podlega też nagroda z zakładowego funduszu nagród, dodatkowe wynagrodzenie roczne oraz należności przysługujące pracownikom z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej.
Jeżeli egzekucja komornicza ma na celu zaspokojenie innych należności, to komornik zajmie pracownikowi maksymalnie połowę wynagrodzenia.
Istnieje jeszcze kwota wolna od potrąceń. Wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:
  1. minimalnego wynagrodzenia za pracę po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych - przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne,
  2. 75% wynagrodzenia obliczonego jak w pkt 1 - przy potrącaniu zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi,
  3. 90% wynagrodzenia obliczonego jak w pkt 1 - przy potrącaniu kar pieniężnych przewidzianych w art. 108 Kodeksu pracy.
Jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy, kwoty te ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.

Egzekucja z ruchomości

Naturalną rzeczą jest, że komornik nie może zająć wszystkich rzeczy należących do dłużnika. W obowiązujących przepisach istnieje cała lista rzeczy, z których nie można prowadzić egzekucji, ponieważ służą one dłużnikowi i jego rodzinie do zapewnienia minimum egzystencji. Wśród ruchomości, które pozostają poza zasięgiem komornika znajdują się narzędzia i inne przedmioty niezbędne do osobistej pracy zarobkowej dłużnika oraz surowce niezbędne dla niego do produkcji na okres jednego tygodnia, z wyłączeniem jednak pojazdów mechanicznych. Komornik podczas prowadzenia czynności egzekucyjnych jest zobowiązany ustalić czym zawodowo zajmuje się dłużnik i czy narzędzia i inne przedmioty są mu konieczne do wykonywania pracy. Jeśli komornik zajmie taką rzecz, można żądać zwolnienia tej rzeczy spod egzekucji lub złożyć do sądu skargę na czynności komornika.
Egzekucji nie podlegają ponadto urządzenia domowe, pościel, bielizna, ubrania, zapasy żywności i opału na okres jednego miesiąca, niezbędne dla dłużnika i będących na jego utrzymaniu członków jego rodziny. Dodatkowo komornik nie może zajmować przedmiotów niezbędnych do nauki, osobistych dokumentów, przedmiotów służących do wykonywania praktyk religijnych oraz przedmiotów codziennego użytku, które mogą być sprzedane tylko znacznie poniżej ich wartości, a dla dłużnika mają znaczną wartość użytkową.




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz